Gökbilimciler ilk kez, evrendeki ilk yıldızların patlamalarının bıraktığı “parmak izleri” olarak tanımladıkları şeyi üç uzak bulutta buldular.
İlk nesil yıldızlar, evrenin gezegenlerin yapı taşlarına ve nihayetinde hayata sahip olmasını mümkün kıldı. Bu nesneler yalnızca hidrojen ve helyumdan oluşuyordu ve Güneş’ten yüzlerce kat daha büyüktü. Parlak bir şekilde yandılar ve (evren için) çok hızlı bir şekilde süpernovaya dönüştüler. Bu nedenle, bu varlıkları hiçbir zaman doğrudan gözlemleyemedik.
Ancak, gözlemlerimizin dışında kalan doğalarına rağmen, bu varlıkların izlerini bulma çalışmaları tüm hızıyla devam ediyor ve gökbilimciler artık ilk yıldızların patlamalarının sonrasını dört gözle bekliyorlar. en doğru delili bulduklarını bildirmektedir.Uzak evrendeki gaz bulutları, ilk yıldızların yok olmasının sonucu olabileceklerini düşündüren gerçek bir kimyasal bileşime sahiptir.
Observatoire de Paris – PSL’de doktora öğrencisi, Floransa Üniversitesi’ndeki yüksek lisans tezi sırasında çalışmaya liderlik etti. andrea saccardiyaptığı açıklamada, “ İlk defa çok uzak gaz bulutlarında ilk yıldızların patlamalarının kimyasal izlerini tespit edebildik.” söz konusu.
Büyük patlamadan sonra nükleosentez adı verilen bir aşamada sadece en hafif elementler oluşabildi. Bu elementler, çok az miktarda lityum ile birlikte hidrojen ve helyumdu.Kalan elementler, yıldızların çekirdeklerindeki nükleer füzyon veya süpernovalar dahil diğer yıldız olayları tarafından yaratıldı.
Astronomlar, ilk yıldızların Küllerden“Galaksimizde oluştuğuna inanılan en eski yıldızlardan bazılarının bileşimine bakarak ilk yıldızların etkisini dolaylı olarak inceliyorlar. Bu çalışma doğrudan küllerbulmanın mümkün olduğunu gösteriyor.
Floransa Üniversitesi’nden Doçent Stefania Salvadori, “ İlk yıldızlar, ölümlerinden sonra yaydıkları kimyasal elementler tespit edilerek dolaylı olarak incelenebilir.der ve devam eder: “ Keşfimiz, galaksimizdeki yıldızların incelenmesini tamamen desteklemekte ve ilk yıldızların doğasını dolaylı olarak incelemenin yeni yollarını göstermektedir.”
Araştırma ekibi, evrenin yaşamının ilk yüzde 10-15’inde var olan bu bulutları bulmak için Çok Büyük Teleskop’u kullandı. Bu yüzdelik dilim, ilk yıldızların patlamasından çok daha sonra olmasına rağmen, oluşan bulutlar artık kirlenmemişti. Grup, bu bulutların arkasındaki daha da uzaktaki kuasarların ışığını onları aydınlatmak ve araştırmacıların kimyasal bileşimlerini deşifre etmesine olanak sağlamak için kullandı. Örneğin ilk yıldızların çok fazla demir salması beklenmiyor.
İncelenen üç bulut, karbon ve magnezyum gibi elementler açısından zengindi, ancak demir açısından zayıftı, bu da onların birincil yıldızlardan gelen malzemelerle zenginleştirildiğini düşündürüyor.
Çalışma The Astrophysical Journal’da yayınlandı.
