Göçmen Birliği İnisiyatifi ve Sol Örgütler Zonguldak’ta Göçmen İşçinin Öldürülmesini Protesto Etti: “İşçinin Patrona Canı, Ne Ödenmeli…

Göçmen Sendika Girişimi ve sol örgütler, Zonguldak’ta kaçak madende çalışan Afgan personel Vezir Muhammed Nourtani’nin bugün Ankara’daki Madenciler Anıtı önünde öldürülmesini protesto etti. Göçmen Birliği Girişimi’nden Meltem Akbaş, “Patronlar için sadece bir gider kalemi olan işçilerin canı, ödenmesi gereken cezalardan daha ucuz. İşyeri cinayetlerinin normalleşmesini kabul etmiyoruz, buna alışmayacağız” Bu bakımdan Vezir Muhammed Nourtani’nin öldürülmesi münferit bir olay olarak görülemez, ülkede sistemleşmiş bir iş gücüdür.” “Maalesef bu acı bir katliam örneğidir” dedi.

Zonguldak’ta kaçak olarak işletilen bir madende Afganistan göçmeni maden işçisi Vezir Mohammad Nourtani’nin yakılarak bayılıp bayılması olayında, aralarında maden sahibi MHP Gelik İlçe Başkanı Hakan Körnöş’ün de bulunduğu 3 kişi tutuklandı. ormanda.

Göçmen Birliği Girişimi, Türkiye İşçi Partisi (TİP) Ankara İl Örgütü, Toplum Merkezleri, Sosyalist İşçi Partisi ve Kaldıraç’ın katılımıyla bugün Ankara’da Madenciler Anıtı önünde basın açıklaması yapıldı.

Göçmen Birliği Girişimi’nden Meltem Akbaş, ortak basın açıklamasında şunları söyledi:

“BU ÜLKEDE İŞÇİLERİN HAYATLARI DEĞERSİZ GÖRÜLÜYOR, GÖÇMEN İŞÇİLERİN HAYATLARI DAHA DEĞERLİ GÖRÜLÜYOR”

“Vizir Muhammed Nurtani, Zonguldak ve diğer illerde işletilen kaçak maden işyerlerinde çalıştırılan binlerce göçmen işçiden sadece biriydi. Bu madenlerde işlenen suçlar ve iş cinayetleri, vicdansız zulümlerle örtbas edilmeye çalışılıyor, patronlar koruma altına alınıyor. Onun için aynı zamanda MHP’ye de sormak lazım, Gelik Beldesi Belediye Başkanı Hakan Körnöş’ün sahibi olduğu bu kaçak maden nasıl bu kadar kolay kontrollerden kaçtı? Enver Gideroğlu ve Hakan Körnöş bunu yapma cesaretini nerede buldu? Bu kadar feci bir hata mı yapılır? Bu ülkede personelin canının değersiz görüldüğünü, göçmen işçilerin canının ise daha da değersiz görüldüğünü biliyoruz.

“Patronlar için sadece bir gider kalemi olan işçinin canı, ödenmesi gereken cezalardan daha ucuz”

Patronlar için sadece bir gider kalemi olan personelin canı, ödenecek cezalardan daha ucuz. Dolayısıyla sadece 2023 yılının 10 ayında iş cinayetlerinde en az 100’ü göçmen personel olmak üzere en az 1634 işçi hayatını kaybetti. Sayılarla ifade etmek mümkün olsa da her birinin farklı bir hayatı, ailesi, geleceğe dair hayalleri vardı. İşyeri cinayetlerinin normalleşmesini kabul etmiyoruz, buna alışmayacağız. Bu bakımdan Vezir Muhammed Nurtani’nin öldürülmesi münferit bir olay olarak görülemez, ülkede sistematik personel katliamının acı bir örneğidir maalesef.

Devletten muhalefete, basından akademiye kadar her yerde ve her an göçmen nefreti örgütleniyor ve göçmen cesetleri artık limanlara vuruyor. haberlerGöçmenlerin değerinin değersizleştirildiği bu sistemde, göçmenlerin bedenlerine bile insan onurunu aşağılayacak şekilde muamele ediliyor.

“DEVLET GEREKLİ DENETİMLERİ YAPMIYOR, İŞÇİLERİNİ YASALARLA GÜVENCE ALTINA ALMIYOR”

Göçmenlerin öldürülmesi ve cesetlerinin yakılarak imha edilmesi Nourtani cinayetinde ilk değil, hatırlarsanız bundan 2 yıl önce İzmir Güzelbahçe’de Suriyeli inşaat işçilerinin 23 yaşındaki Mamoun al. Nabhan, 21 yaşındaki Ahmed Al-Ali ve 17 yaşındaki Muhammed el-Bish. Cinayetlerine tanık olduk. Aradan geçen yıllara rağmen Güzelbahçe davası bir türlü sonuçlanamadı ve geçen hafta görülen dördüncü duruşmasında mahkeme 2024 yılına ertelendi. Cansız bedeni bulunan 18 yaşındaki Gabonlu Dina cinayetinde bu yıl yine bu yıl görüldü. 26 Mart’ta Karabük Filyos Çayı’nda suça dair açık deliller bulunmasına rağmen yerel çete ve çeşitli kamu görevlilerinin yaptığı hata boğulmuş gibi gösterilerek gizlenmeye çalışıldı. Feministlerin ve Dina’nın arkadaşlarının çabaları sonucu geçen hafta açılan davanın duruşmasında faillere hak ettikleri ceza verilmedi ve mahkeme 2024 yılına ertelendi. Bu cezasızlık ve hukuksuzluk daha fazla göçmenin ölümüne, daha fazla göçmenin ölümüne neden oluyor. kadınlar ve daha fazla personel. Devlet, yargısı ve kolluk kuvvetleriyle bu hukuksuzluk ve adaletsizlik tablosuna son vermiyor, işlenen suçlara seyirci kalıyor.

Sermaye sahipleri, işçinin hayatını ve bedenini kontrol edebilecekleri bir nesne olarak görmekte ve kendilerini bunlar üzerinde her türlü kontrol hakkına sahip görmekte, devlet gerekli denetimleri yapmamakta, malzeme ve personele garanti vermemektedir.

“SOMA, ERMENEK, BARTIN’DA ÖLDÜRÜLEN MADEN İŞÇİLERİNİ UNUTMADIĞIMIZ GİBİ ZİYARETÇİ MUHAMMED NURTANİ’Yİ de UNUTMAYACAĞIZ”

Bu noktada göçmenler de dahil olmak üzere işçi sınıfına ve onların haklarına yönelik saldırıları püskürtmek için örgütlenmeye ve çabaya ihtiyacımız var. Göçmenlerin kayıtsız, sağlıksız ve ucuza çalıştırılması, Nourtani cinayetinde olduğu gibi işyeri cinayetlerine ve nefret suçlarına ‘kurban edilmesi’ sadece göçmenlerin sorunu değil, aynı zamanda göçmenlerin sorunu olan tüm işçilerin ve ezilenlerin de sorunudur. Bir bütün olarak bu ülkede yaşamak, çalışmak ve üretmek. Sermaye, devlet ve düzenleyici güçler, iç-dış ikilemi yaratarak bundan faydalanıyor ve emekçileri birbirine düşürmeye çalışıyor. Buna izin vermeyeceğiz. Çalışma hakkımızı, yaşam hakkımızı hep birlikte savunacağız. Hayatta ırk, dil ve din ayrımı yapan, ölümde bizi birleştiren bu katliam ve sömürü rejimine karşı kardeşlik içinde yaşamayı başaracağız. Soma, Ermenek ve Bartın’da katledilen maden işçilerini unutmadığımız gibi Vezir Muhammed Nourtani’yi de unutmayacağız. Ailenin acısını paylaşıyor, acısını paylaşıyoruz. “İşyeri cinayetlerinde kaybettiğimiz her çalışanın acısının ve öfkesinin hesabını bu sömürü sisteminden soracağız.”

“ÖLÜMLERİMİZDEN, HAYATLARIMIZDAN KAR SAĞLAYAN BU SİSTEMİN KREDİSİYİZ”

Toplum Merkezleri Başkanı Nebiye Merttürk şunları söyledi:

“Bizi göçmen, Kürt, Alevi olarak farklılaştırmaya, birbirimize düşman etmeye çalışarak bizi bölmeye çalışan işverenlere ve onların sistemlerine karşı burada mücadelemizi sürdüreceğiz. Göçmenlerin hayatlarını gören bu sömürü düzenine karşı hep birlikte mücadele edeceğiz. daha az değerli ve tüm işçilerin daha az güvenli şartlarda çalışmasını normal hale getiriyor. Su baskını olunca biz ölüyoruz, onlar kar amaçlı politikalara başvuruyorlar, Deprem oluyor biz ölüyoruz, yeni ihaleler veriyorlar taşan müteahhitlere. bizi öldürdü, yangın çıkıyor, ölüyoruz, sonra oteller yapılıyor… ölümlerimizden, canlarımızdan kâr sağlayan bu düzenden kredi alacağız.

İşte bu yüzden biz, personelimiz, göçmenlerimiz, kadınlarımız, LGBTİ’lerimiz, tüm toplum bu sömürü düzenine karşı birlikte yaşam mücadelesi vereceğiz. “Hayatımıza kasteden bu sömürü düzenine karşı yaşamak için örgütleneceğiz.”